Diz battaniyesi dikmek çok da zor değil desem??

Bakırköy pazarının cazibesi anlatılamaz yaşanır.

Pazarın ortalarına doğru geniş bir alanda, düğmeler, fermuarlar, fistolar , parça kumaşlar, perdelik kumaşlar, neler neler var.

Geçen senelerde aldığım bir parça kumaşı Zara'nın koleksiyonunda görünce çok şaşırmıştım.Kumaş hala yığın arasında bekliyor o ayrı.



Bir parçacıdan yünlü bir kumaş bulduk. Benim kıyafet dikebileceğim bir kumaş değil (acemilik burada da kendini gösteriyor).Terziye vermek için de yeterli boyutlarda değil.Ancak kumaş öyle yumuşak, fiyat öyle cazip ki.


Diz battaniyesi yapılabilir dedik , sütlü kahveden bir astarlık ince pamuklu kumaş da hemen yakınlarda bir parçacıda bulduk.



Hemen dikerim ben bunu dedim, kolay bir proje. Ama neredee. Astarı kumaşa göre kestim.Dikerken o kadar esnedi ki bu sefer de kumaştan kesmek zorunda kaldım.

Başka ufak tefek aksilikler de oldu.Tamamen dikkatsizliğim, alt ipliği değiştirmeden ön yüzden dikip tekrar sökmek zorunda kaldım.Kumaş kalın olduğu için dikişler gömük gömük olmuş. Sökmek dikmekten zor derler, aynen öyle :)

Yarım saatte biter dediğim battaniye iki saat sürdü.Ama maliyeti ile havasına bakarsak değdi diyorum.Ev halkı çok da beğendi.

Bir de kendi diktiğin olunca keyfi başka.Dün gece uyku kaçınca kitap okumaya salona geldim, sıcacık sarıldık birbirimize :) Yazımı da kahvemi içerken battaniyem dizimde yazıyorum.

Yeni projelerde görüşmek üzere, sevgiler.